Naar jaarlijkse gewoonte stond ik ook dit jaar weer aan de start van dit groot loopevenement. In Mechelen reeds verzamelde groepjes lopers aan het station richting Brussel, hoe dichter we naderen hoe meer lopers zich aanmelden. Brussel, voor mij vooral gekend als een grauwe stad met veel pendelaars en verkeersdrukte, ontpopt zich tot een wemelende gezellige drukte van sportievelingen, alles staat vandaag in het teken van de lopers en de rest moet wijken.
Ook het weer zit mee, na nog een fikse regenbui op de middag verschijnt de zon. Snel mijn startnummer afhalen, nr.11043 en dan naar box 3 nog wat tetteren en aftellen tot het startschot wordt gegeven. We vertrekken in het Jubelpark, Wetstraat, Louisalaan, door de tunnels die ontzettend warm waren, Rooseveldlaan, en tot slot de laatste zware helling de Tervurenlaan. Tussen zo'n massa is het continu zoeken naar het juiste tempo, in het begin veel zigzaggen tussen de tragere lopers, wat al veel krachten kost. Maar vooral, zoals ieder jaar gebrek aan training, dit jaar juist geteld 3 looptrainingen achter de rug, wel een goede basisconditie door het fietsen, maar ik heb ondervonden dat dat niet hetzelfde is. Vooral de vele heuveltjes beginnen zwaar door te wegen. En dan nog eens de pech dat ik onderweg moest plassen, pff, hoe doe je dat tussen zo'n massa lopers en dan nog rijen supporters langs de kant, maar wat moet moet hé! Zonder al te veel nadenken, een zijweggeske inslaan, achter nen boom en hopen dat ik morgen niet op de voorpagina verschijn met mijn broek tot op mijn knieën... Enfin toch nog 1:48 uur gehaald en een tussentijd op 10 km van 50 minuten, al bij al nog niet zo slecht en het lopen proeft weer naar meer... de eerste vrouw Fatima Baouf (ex-veldloopsters)was op 1:10:56 binnen.
zondag 25 mei 2008
woensdag 21 mei 2008
zondag 18 mei 2008
Familliedagje
Gisteren samen met mijn broer en Karen en hun drie kinderen een dagje bij Bobon en Peter (mijn grootouders)doorgebracht. Voor de kinderen een waar paradijs, rondcrossen in de grote tuin en op de tractor en go-cart kruipen, ermee rijden zal voor later zijn... Deze go-cart, waar zelfs ons vader nog op gereden heeft, brengt leuke herinneringen mee uit onze kindertijd. We hebben er heel Lubbeek mee rondgereden, in de tijd dat er nog niet zoveel auto's, en nog niet zoveel overbezorgde ouders waren, hoewel we af en toe, hmmm of iets meer over de schreef gingen...Zalig om onze Xander en ons Hannah zo te zien!
Ondertussen enkele fotootjes voor mijn herbarium gemaakt... Cydonia oblonga, of gewoon kweepeer, waarvan je heerlijk confituur kan maken.
Tijdens de klimproef.woensdag 14 mei 2008
dinsdag 13 mei 2008
Malheur shorttrack
Vorige zaterdag was het zover, samen met Rik stond ik om 20.30 uur aan de start van de proloog van mijn eerste Malheur.
De eerste proef was de zwemproef, 1 km in ijskoud water (10°C), gebruik van een neopreen pak was dus een absolute must, ik had al veel spijt dat ik een pak met korte mouwen en pijpen aan had, het koude water pakte in het begin zo op je lichaam dat het enige tijd duurde voordat je echt kon zwemmen, en ongeveer halfweg begon ik het gevoel in mijn voeten kwijt te raken. Bij de aankomst waren er velen bij die wankelend uit het water kwamen, ook bij mij ging het moeizaam, vooral het begin van de volgende proef had ik problemen met evenwicht, en mijn lichaam was volledig verdoofd en kwam pas laat terug op temperatuur. De oriëntatieloop die erop volgde verliep anders wel vlot, bij slechts één punt hebben we veel tijd verloren, maar al bij al was de eindtijd van die eerste avond prima, bij de eerste helft.
De volgende dag begon met de kajak, om 5 uur 's ochtends, ontleden we de coördinaten, ze sturen ons van west naar oost op het meer, ondertussen proberen we de fietsen op de kajak te binden want die moesten helaas ook mee, ik kan u verzekeren geen simpele opdracht. Vooral tijdens het kajakken zelf kwamen we tot het besluit dat 1 wiel constant in het water sleepte waardoor we steeds zwaar moesten bijsturen en nog harder roeien, en 15 km is héél zwaar in de armen. Maar ook hier kwamen we bij de eerste uit het water. Vervolgens de mtb op, aan de hand van 5 plannetjes op verschillende schaal en gedeeltelijk zonder coördinaten moesten we 5 punten zoeken. Sommigen waren echter zo goed verstopt dat we een dik half uur verloren met zoeken, ook waren er stukken van de kaart gelaten waardoor het moeilijk was de weg te vinden, en dan nog een stomme fout van onszelf door een verkeerde coördinaat uit te zetten maakte dat we heel wat kostbare tijd verloren hadden. Aangekomen aan het controlepunt, vlug 2 routes klimmen en de 4 punten die we met de run en bike konden winnen hebben we overgeslagen. Onmiddellijk de orientatieloop dan maar, ook daar tasten we in het duister :-( (door weien en over/in prikkeldraad) vinden we toch nog de meeste punten, aan sommige punten ging een rappel, oversteek van de rivier of andere proeven vooraf. Ten laatste om 14:00 uur moesten we de orientatieproef beëindigen of we kregen strafpunten. Dan terug naar het vertrekpunt en tevens ook de aankomst, weer via 5 cördinaten, deze keer gemakkelijk te vinden. We bereiken de finish om kwart voor vijf en eindigen helaas slechts als 21 van de 26 ploegen. Nog een schitterrende maaltijd staat op ons te wachten, nog wat napraten bij een malheurke (niet echt zo lekker) en volgend jaar beter!
De eerste proef was de zwemproef, 1 km in ijskoud water (10°C), gebruik van een neopreen pak was dus een absolute must, ik had al veel spijt dat ik een pak met korte mouwen en pijpen aan had, het koude water pakte in het begin zo op je lichaam dat het enige tijd duurde voordat je echt kon zwemmen, en ongeveer halfweg begon ik het gevoel in mijn voeten kwijt te raken. Bij de aankomst waren er velen bij die wankelend uit het water kwamen, ook bij mij ging het moeizaam, vooral het begin van de volgende proef had ik problemen met evenwicht, en mijn lichaam was volledig verdoofd en kwam pas laat terug op temperatuur. De oriëntatieloop die erop volgde verliep anders wel vlot, bij slechts één punt hebben we veel tijd verloren, maar al bij al was de eindtijd van die eerste avond prima, bij de eerste helft.
De volgende dag begon met de kajak, om 5 uur 's ochtends, ontleden we de coördinaten, ze sturen ons van west naar oost op het meer, ondertussen proberen we de fietsen op de kajak te binden want die moesten helaas ook mee, ik kan u verzekeren geen simpele opdracht. Vooral tijdens het kajakken zelf kwamen we tot het besluit dat 1 wiel constant in het water sleepte waardoor we steeds zwaar moesten bijsturen en nog harder roeien, en 15 km is héél zwaar in de armen. Maar ook hier kwamen we bij de eerste uit het water. Vervolgens de mtb op, aan de hand van 5 plannetjes op verschillende schaal en gedeeltelijk zonder coördinaten moesten we 5 punten zoeken. Sommigen waren echter zo goed verstopt dat we een dik half uur verloren met zoeken, ook waren er stukken van de kaart gelaten waardoor het moeilijk was de weg te vinden, en dan nog een stomme fout van onszelf door een verkeerde coördinaat uit te zetten maakte dat we heel wat kostbare tijd verloren hadden. Aangekomen aan het controlepunt, vlug 2 routes klimmen en de 4 punten die we met de run en bike konden winnen hebben we overgeslagen. Onmiddellijk de orientatieloop dan maar, ook daar tasten we in het duister :-( (door weien en over/in prikkeldraad) vinden we toch nog de meeste punten, aan sommige punten ging een rappel, oversteek van de rivier of andere proeven vooraf. Ten laatste om 14:00 uur moesten we de orientatieproef beëindigen of we kregen strafpunten. Dan terug naar het vertrekpunt en tevens ook de aankomst, weer via 5 cördinaten, deze keer gemakkelijk te vinden. We bereiken de finish om kwart voor vijf en eindigen helaas slechts als 21 van de 26 ploegen. Nog een schitterrende maaltijd staat op ons te wachten, nog wat napraten bij een malheurke (niet echt zo lekker) en volgend jaar beter!
vrijdag 9 mei 2008
Terrassen in Mechelen
Zàlig weer voor een terrasje aan de Vismarkt in Mechelen, tot in de late uurtjes keuvelen bij een frisse pint!maandag 5 mei 2008
Low Countries Mountainbike Tour
Mountainbike, eten, drinken, slapen en mountainbike!! Dat was het Hemelvaartsweekend voor mij. Voor de derde keer op rij nam ik samen met Bart deel aan de LCMT. Ik als recreant Bart in de competitie. Er stonden weer 4 loodzware etappes op het programma, ik denk zelfs zwaarder als vorig jaar;
Dag 1 Malmedy - Houffalize (108 km/2300 hm) 8uur 38 onderweg (dit is van begin tot einde met pauze en bevoorradingen inbegrepen) met loodzware modderstroken in de Hoge Venen, zelfs vlak en bergaf was het soms zwoegen.
Foto: rustig stukje recuperatie.
Dag 2 Houffalize - Gr.Hert.Lux. - Bastenaken - Houffalize (113km / 2000 hm) Prachtig genieten: Hardi Chenet, Gungelteberg en Klatze Petz. Helaas een paar keer verkeerd gereden en ook nog eens platte band, exact 8 uur onderweg.
Foto: Met enige geswingdheid aankomst aan ons hotel.
Dag 3: Houffalize - La Roche - Durbuy - Houffalize (105 km / 2500hm) Helaas werd deze route een beetje overschaduwt door sabbotage. De bewegwijzering werd op sommige plaatsen weggehaald en verkeerd terug gehangen. Het kostte de organisatoren handenvol werk om deze etappe toch nog op een goede manier te laten verlopen. Gelukkig is dit probleem aan mij voorbijgegaan, ik ben nu eenmaal niet van de rapste :-) Voor mij de mooiste etappe maar oh zo zwaar, elke helling ging ik een klein beetje dood, maar al bij al genoten van het prachtige weer en de finish bereikt na 8 uur en 20 min onderweg te zijn.
Foto: Vertrek voor dag 3, we kunnen reeds in korte broek en mouwen vertrekken, de eerste keer in drie jaar! toen ging het nog goed...
Dag 4: Houffalize - Malmedy (110km / 2200hm) Vlammen geblazen, man man die etappe lag er zalig bij, bangelijk snelle afdalingen en een paar fixe klimmen uiteraard! Maar de benen zaten goed en dan is het dubbel genieten natuurlijk, aankomst... jawal in minder dan 8 uur deze keer, plus minus 7 uur onderweg.
Foto: Op een van de zwaarste klimmen die ik eindelijk eens volledig kon oprijden, niet voor watjes! Het smoelwerk is dan ook beduidend beter dan het beenwerk maar ja, ik daag je uit, doe het maar eens na!
Voor uitgebreid verslag kijk op http://www.mountainbike.be/ of http://www.lcmt.be/.
Volgend jaar wellicht de chrono, dit jaar zou ik waarschijnlijk 2de van de drie geworden zijn :-( Ja mountainbike is een echte mannensport...
Na kilo's bananen, liters sportdrank, stapels peperkoeken, pistoleekes met een centimeters dikke laag choco, speculaas, suikerwafels, carré confiturekes, madeleintjes, dadels en vijgen, niet te vergeten de geweldige rijstpappekes en sojadrinkskes, allé de massa's zoetigheden die je op zo'n weekend naar binnenwerkt is niet te overzien, dus nu hoog tijd om daarvan af te kicken!
Dag 1 Malmedy - Houffalize (108 km/2300 hm) 8uur 38 onderweg (dit is van begin tot einde met pauze en bevoorradingen inbegrepen) met loodzware modderstroken in de Hoge Venen, zelfs vlak en bergaf was het soms zwoegen.
Foto: rustig stukje recuperatie.
Dag 2 Houffalize - Gr.Hert.Lux. - Bastenaken - Houffalize (113km / 2000 hm) Prachtig genieten: Hardi Chenet, Gungelteberg en Klatze Petz. Helaas een paar keer verkeerd gereden en ook nog eens platte band, exact 8 uur onderweg.
Foto: Met enige geswingdheid aankomst aan ons hotel.
Dag 3: Houffalize - La Roche - Durbuy - Houffalize (105 km / 2500hm) Helaas werd deze route een beetje overschaduwt door sabbotage. De bewegwijzering werd op sommige plaatsen weggehaald en verkeerd terug gehangen. Het kostte de organisatoren handenvol werk om deze etappe toch nog op een goede manier te laten verlopen. Gelukkig is dit probleem aan mij voorbijgegaan, ik ben nu eenmaal niet van de rapste :-) Voor mij de mooiste etappe maar oh zo zwaar, elke helling ging ik een klein beetje dood, maar al bij al genoten van het prachtige weer en de finish bereikt na 8 uur en 20 min onderweg te zijn.
Foto: Vertrek voor dag 3, we kunnen reeds in korte broek en mouwen vertrekken, de eerste keer in drie jaar! toen ging het nog goed...
Dag 4: Houffalize - Malmedy (110km / 2200hm) Vlammen geblazen, man man die etappe lag er zalig bij, bangelijk snelle afdalingen en een paar fixe klimmen uiteraard! Maar de benen zaten goed en dan is het dubbel genieten natuurlijk, aankomst... jawal in minder dan 8 uur deze keer, plus minus 7 uur onderweg.
Foto: Op een van de zwaarste klimmen die ik eindelijk eens volledig kon oprijden, niet voor watjes! Het smoelwerk is dan ook beduidend beter dan het beenwerk maar ja, ik daag je uit, doe het maar eens na!
Voor uitgebreid verslag kijk op http://www.mountainbike.be/ of http://www.lcmt.be/.
Volgend jaar wellicht de chrono, dit jaar zou ik waarschijnlijk 2de van de drie geworden zijn :-( Ja mountainbike is een echte mannensport...
Na kilo's bananen, liters sportdrank, stapels peperkoeken, pistoleekes met een centimeters dikke laag choco, speculaas, suikerwafels, carré confiturekes, madeleintjes, dadels en vijgen, niet te vergeten de geweldige rijstpappekes en sojadrinkskes, allé de massa's zoetigheden die je op zo'n weekend naar binnenwerkt is niet te overzien, dus nu hoog tijd om daarvan af te kicken!
Abonneren op:
Posts (Atom)
