Verslagje van de Endorfine 19 september:
Naar jaarlijkse gewoonte probeer ik deel te nemen aan de endorfine, gewoonweg omdat dit op mijn lijf is geschreven; de oorspronkelijke bedoeling van endorfine is een dagje alpinisme nabootsen in ons platte landje en dit in een cordee van twee, partner in crime = Tommy.
Vrijdagavond werden we op mysterieuze wijze gedropt ergens langs de Maas, daar sloegen we onze tent op en probeerden we de slaap te vatten, we wisten totaal niet wat er ons te wachten stond en ik dacht dat we echt voor dag en dauw moesten op staan, 's nachts fantaseerde ik over allerlei proeven die er eventueel zouden kunnen inzitten, je hoort het al de adrenaline deed zijn werk al.
Om zeven uur werden we gewekt en volgde er een snel, maar superieur ontbijt (op ervaring gekozen favorieten: sandwich, rijsttaart en banaan), tent opruimen en startklaar stonden we te trappelen voor de aftrap... en dan liep het al mis :-{ we moesten onze fietsbanden verwisselen en in alle haast verlies ik toch wel mijn snelsluiter zeker, exit voordat we goed van start zijn... ook de organisatie heeft geen extra bij en doet al het mogelijke om ons toch nog op weg te helpen, zo beginnen we aan proef twee, de afvaart van een stukje Lesse met een eigengebouwd vlot, zijnde drie balken en drie banden die we aan elkaar sjorren, tot onze grote verbazing komen we droog aan het einde van de proef. Ondertussen is de mtb weer fietsklaar en vertrekken we voor de fotozoektocht, de wet van Murphy slaat weer toe, een dikke tak in mijn wielen maakt dat mijn versnellingsapparaat in het honderd draait.. (achteraf blijkt een nieuwe derailleur de enige oplossing) maar niet getalmd, we houden goed tempo maar slagen er niet in de foto's te vinden, na een tijdje valt onze frank dat ze niet in volgorde staan en kunnen we de route toch snel vinden, met nog een geweldige tactische zet schuiven we weer dichter bij de andere ploegen, we halen zelfs een ploeg in en de moed zit er weer in. De volgende proef bestaat erin om aan de hand van coördinaten en vraagstukken de weg per mtb te zoeken naar het verzamelpunt in Durnal, we komen als vijfde ploeg toe, maar helaas het noodlot slaat weer toe, Tommy wordt ziek en we moeten zwaar temporiseren. We werken eerst de rustige proeven af, het klimmen, dat op een zeer ludieke manier was aangepakt met laddertje en indoorgrepen en een deathride, nadien de denkproef waar we ook goed scoren. Dan nemen we ruim de tijd om te ten en te drinken hopend dat Tommy er snel weer door komt... trillend op zijn benen werken we toch nog het touwenparcours af, dat echt geweldig ineen stak, véél variatie; een apenbrug, netten, touwen , zakken, nog meer touwen, en op het einde kan ik nog amper mijn armen bewegen, Prachtig!!! Dan volgt de oriëntatieloop die voor ons niet onmiddellijk te vinden was, en blijkbaar zijn er nog ploegen die het begin niet vinden?? Uiteindlijk wel een mooi parcours tss de steengroeven met toch wel wat hoogtemeters. Hierna volgt de slotrit terug naar de Chaveehut via een leuk gevonden spiegelroute, die bestaat uit een kaart die in spiegelbeeld is afgedrukt en zo de snelste weg wijst. Nog een laatste misstap; we rijden nog even verloren in Maillen op 1 km van de Chaveehut? Misschien is het de vermoeidheid die ons parten speelt..
Snel douchen en aanschuiven aan het heerlijk groentebuffet, de bbq, en de lekker zelfbereidde sauzen! En uiteraard nog een lekker biertje of twee, drie...Dit is de perfecte afsluiter!
Om het weekend af te ronden besteden we de dag nadien aan een rustige wandeling in de streek, een plaatselijk biertje 'Cuvée Li Crochon' en nadien nen dikke boterham met Maredsouskaas en een trippel Maredsous..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten