Isola Madre
Het ware symbool voor Isola Madre is deze Cupressus cashmeriana (Kasjmircipres). In Juni 1862 kwam hij op het eiland aan in een papieren zakje vanuit de Himalaya regio van een correspondent van de Borrromeo famillie. De famillie Borromeo is tevens de ontwerper en eigenaar van deze tuin. Helaas werd deze kanjer, de allergrootste in Europa, geveld door een tornado in 2006. Alle hens aan dek, ingenieurs, technici, tuiniers, kabelfirma's, helicopters, allen proberen ze deze reusachtige 70 ton zware boom te redden, en dit is het resultaat, ik vrees dat hij zijn levenslust niet teruggevonden heeft, maar dankzij de kabels blijft hij overeind, misschien komt hij er wel terug bovenop...
Isola Bella
Deze tuin werd ontworpen door Antonio Crivelli, en kenmerkend voor deze tuin is zijn extravagante barok. Een voorbeeld daarvan is deze grote bruidstaartstructuur van kunstmatige grotten die met schelpen zijn bezet, bovenaan het hoogste terras met marmeren figuren.
Vooraan het eiland , zo'n 10 verdiepingen lager vind je deze decoratieve parterres.
Villa Taranto
En dit was voor mij de prachtigste tuin, ontworpen door Neil McEacharn. Het eerst wat hij deed was het aanleggen van een 8 kilometer lang buizensysteem om water uit het meer te pompen en een waterreservoir aan te leggen. Daarmee werden terrastuinen gecreëerd met trapsgewijze lopende beekjes en bloembedden vol felgekleurde eenjarige in de zomer en bollen in het voorjaar.
Op het plaatje staat 'Castanea sativa piantata 1600 Ca' Onwaarschijnlijk gigantische tamme kastanje! En er staan wel meer van die kanjers op dit domein.
Villa San RemigioDit is de laatste tuin op mijn lijstje. Na nu toch ongeveer twee weken Italië, ben ik de Italiaanse gewoontes een beetje beu; ze spreken geen Engels of ze vertikken het te spreken, en uitleg krijg je al evenmin, ook de wegaanduiding op weg naar deze tuin liet weer te wensen over, ik sta daar voor een gesloten poort en ik kan niet anders dan heel de weg achteruit in een nauw, steil straatje terugrijden, verdomme!!! Tis genoeg geweest, met mijn klimmerstalenten geraak ik ook wel over de omheining, en zo gezegd zo gedaan... het was abnormaal rustig in de tuin, en plots word ik, voor de eerste keer in perfect Engels aangesproken door een opzichter/werkman, dat ik vriendelijk verzocht wordt het terrein te verlaten, er zijn enkel geleide bezoeken in het weekend, het hangt uit aan de poort... oeps vandaar dus dat die half dicht was...
Toch nog even dit, dit opschrift is de introductie van deze tuin en vond ik eigenlijk geweldig mooi:
'We zijn Sofia en Silvio della Valle di Casanova en deze tuin is ontstaan uit de dromen die we met elkaar deelden in onze jeugd. Als kind hebben we hem bedacht, en als man en vrouw hebben we hem gecreëerd.'
En snel een fotootje..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten