Houffamarathon

Dit weekend was het dan zover, de Houffamarathon stond al sinds juni op mijn programma, de lange afstand, zijnde 125 km. Doordat ik de laatste weken niet kon trainen zou dit absoluut een zware dobber worden..

Mijn weekendje begon vrijdag in Sankt Vith waar ik het blauwe bloso parcours verkende, niet al te technisch maar toch enkele hoogtemeters om de benen een beetje op te warmen. 's Avonds zouden we in Hotel "de lanterfanter" genieten van een heerlijke maaltijd in het leuke gezelschap van de motards; 'de bende van Wim' met trouwe leden Geert, Tim en Wim en de vrouwen Isabel, Ann en dochter Noor waren ook van de partij. Hotel De lanterfanter is echt een aanrader, het eten was verrukkelijk de uitbaters, een Nederlands koppel en hun twee zonen, zijn de gastvrijheid zelve.. tip: http://www.lanterfanter.be/, zodat ook wij deze locatie niet uit het oog verliezen..

Zaterdag een heerlijk dagje doorgebracht aan het meer van Butchenbach met volgende ingrediënten; keuvelen, terrasje, skinny dipping, zonnen, ijsje, tetteren, zwemmen...

Zondag was het dan de moment van de waarheid. Om kwart voor 9 werd de start gegeven voor de 260 bikers van de lange afstand. Meteen ging het 14% bergop en dat op koude spieren is voor mij al doodslag 1. Aangezien ik dit 120 km moest volhouden probeerde ik zo goed mogelijk te temporiseren, de klimmen en afdalingen volgden elkaar op, mijn ribben zijn hersteld, alleen de afdalingen durf ik niet meer 'volle bak' te nemen. De bevoorradingen zijn prima met mijn favorieten: bananen, rijstpap en pannekoek en uiteraard liters sportdrank! Enkele bekenden die mij passeren en even halt houden is altijd leuk voor een korte babbel, de eerste 30 km gingen moeizaam, maar daarna liepen ze vlot, de wegen werden iets gemakkelijker en het bolde goed, toch weeral gevallen op mijn knie tijdens een klim over een wortel??? Enfin rond km 70 begon het weer veel technischer te worden en enkele pittige klims werden ons voorgeschoteld, ik merk dat de benen toch wat trainingskilometers missen. Dan een bocht naar rechts op asvalt en een auto van links 20 cm scheelde het, maar doordat ik zo stevig in de remmen ging, over kop, en op de asvalt, het rem-maneuver bracht meteen een aantal ramptoeristen mee, maar wonder boven wonder mankeer ik niets, alleen mijn gps houder was kapot, en nu blijkt ook mijn middenvinger dik te zijn. Een extra adrenalineshot en aan de laatste bevoorrading hoor ik dat we nog een stuk van het wereldbekerparcours voorgeschoteld krijgen , PFF die laatste 8 waren er te veel aan. Maar al bij al niet slecht gereden, 121 km 2900 hm, 2de vrouw van de 4 startende in 7u 38 min op 25 min van de eerste, in het algemeen klassemenet 152 van de 260 startende en 152 van de 212 uitrijdende. Met 1,5 liter Acchouffe als troffee, dat kon ik niet beter treffen!!!