maandag 17 augustus 2009

Tuinen van Annevoie en Freyr

ANNEVOIE

De tuinen van Annevoie werden vanaf 1758 ontworpen en aangelegd door Charles-Alexis de Montpellier. Hij deed zijn inspiratie op in Europa, de tuinen werden dan ook ontworpen op basis van drie verschillende filosofieën:

De Franse stijl, waarbij de kunst de natuur corrigeert: Een tuinarchitectuur die elke bocht of kronkel vermijdt om grootse, rechtlijnige perspectieven te ontwerpen.Een Franse tuin moet overschouwd kunnen worden als een schilderij.Voorbeelden: de Bloemenlaan, de Grote Laan, de Franse Waterval

De Italiaanse stijl, waarbij de kunst aan de natuur zich aanpast:Een tuinarchitectuur die variëteiten, contrasten en verrassingseffecten op de voorgrond plaatst.In tegenstelling tot de Franse stijl, worden bochten en niveauverschillen hier behouden en geïntegreerd in het landschap.Water is een belangrijk esthetisch gegeven in de Italiaanse tuinarchitectuur. Water wordt immers gezien als de ziel van de tuin.Voorbeelden zijn de haagbeuken, het artisjokbekken, de welving van het kasteel
De Engelse stijl, waarbij de kunst de natuur imiteert: Een tuinarchitectuur die de natuurlijke effecten artificieel nabootst om terug te keren naar de natuur van Jean-Jacques Rousseau en de Engelse Romantiek.Voorbeelden: de Engelse Waterval en de Grot van Neptunus.

In de tuinen zoekt het water al meer dan 250 jaar ongedwongen zijn weg, zonder machines en uitsluitend dankzij natuurlijke hoogteverschillen.

Tien generaties van de familie Montpellier d’Annevoie hebben bijgedragen tot de inrichting en de verbetering van de Tuinen die in de lente van 2000 overgingen in de handen van Stéphan Jourdain en zijn familie. Sedertdien werden de Tuinen vernieuwd met de aanleg van een vijver, een speeltuin, een frambozentuin, een rozengaard, een moestuin, een souvenirswinkel.








FREYR

Het kasteel en de tuinen, geklasserd als buitengewoon patrimonium zijn gelegen in het diepe Maasdal tegenover het klimmassief van Freyr. Na de verwoesting van het slot (1554), werd er een Renaissance woning gebouwd, dat vergroot werd tot een kasteel met binnenplein (begin 17de eeuw). Twee tuinen werden toen aan beide kanten van het kasteel langs een centrale as aangelegd, die evenwijdig met de Maas loopt.
Vanaf 1760 werden de Renaissance tuinen hertekend door de hoofdkanunnik Willem de Beaufort-Spontin in een klassieke stijl die uitnodigt tot bezinning. Ze verspreiden een betoverende atmosfeer door het rustgevende geklater van de fonteinen, het grasperk overschaduwd door de linden, en het parfum van de sinaasappelbomen waarvan de meeste afkomstig zijn van het hof van Lotharingen en benaderen 350 jaar . In de winter worden deze bomen bewaard in de oudste oranjeries van de Lage Landen. Vanaf 1770, Philip, de jongste broer van Willem, vergrootte de tuinen door een op de rivier loodrechte as afgesloten met een klein Belvédère , een Rococo meesterwerk met geraffineerd pleisterwerk door de gebroeders Moretti. De tweede as ontplooit zich in een tuin in de stijl van Le Nôtre Deze is omringd door twee 18de eeuwse intimistische tuinen met 6 km doolhoven in haagbeuk.
Schilderij uit het kasteel.
Het doolhof van haagbeuk met een glimp op de rotsen van Freyr.

De appelsienbomen.

De Belvédère.

Geen opmerkingen: