Trans Germany

Vorige week had ik een trainingsweek ingepland om een beetje mtb conditie op te doen. Meedoen aan de Trans Germany leek me een goed plan! De kilometers en hoogtemeters die we te verwerken krijgen passen bij mijn capaciteiten.. Maar al gauw blijkt dat gewoon meerijden om uit te doen niet echt een optie is. Hier wordt gevlamd!!! Ongelooflijk welke snelheden hier geproduceerd worden, dit had ik nog niet gezien. Ook het deelnemersveld is van Europees top-niveau, bij de vrouwen zijn zelfs de 10 eerste van dit niveau!! De volgende 10 van Duits topniveau en dan nog enkelen zoals ik maar met lichamen die er veel beter afgetraind uitzien. In totaal 32 vrouwelijke deelneemsters en toch weeral redelijk wat Belgen, zon 12-tal. Bij de mannen is Thomas Dietsch (Frans kampioen) titelverdediger.

Erbach - Frammersbach
103,02 km - 2151hm - 3:50 - gem: 21,39 - plaats 22

Dag 1 ben ik enorm overdonderd van de professionaliteit van deze race, de teams die hieraan deelnemen staan allemaal opgesteld aan de start; cube, shimano, craft, ... met fietskes waar ik alleen maar van kan dromen. Maar goed ik wil niet te veel onder doen en haal alles uit de kan om mijn goeie benen te tonen, meer dan 21 gemiddeld, ik ben best tevreden tot ik zie dat ik slechts 22ste ben op de 32 deelneemsters, bedroevend voor zo'n goede tijd. (tijden zijn inclusief eetpauzes)


Frammersbach - Bischofsheim - 82,88 km - 2026 hm - tijd 5:03 - gem 16,41 - plaats 25

Na die eerste dag heb ik geleerd dat het belangrijk is om samen te rijden, hier is wieltje zuigen echt wel belangrijk omdat het vooral tegen dewind is en de weg voornamelijk pistes zijn, niet echt veel technische stukken. Maar omdat ik gisteren volledig alleen had gereden, had ik mijn benen serieus opgeblazen, vandaag koos ik dan de bus, mooi in het wiel blijven hangen, maar bij momenten was het iets te traag, maar ik had echt geen zin om weer alleen tegen de wind te beuken...

Bischofsheim - Oberdorf - 93,89 km - 2586 hm - tijd 6:11 - gem 15,18 - plaats 23

Vandaag de dag met de meeste hoogtemeters, dus krachten sparen en overleven!! Wondermooi parcours met véél tegenwind.

Obersdorf - Bad Steben - 121,44 km - 2369 hm - tijd 6:30 - gem 18,68 - plaats 19

Vandaag ga ik er een lap op geven, vanin het begin probeer ik met een groepje vrouwen mee te rijden, maar tis telkens weer sprinten na elke bocht elke maneuver om me in dit groepje te handhaven, vooral de eerste 30 km zijn ongelooflijk zwaar, maar ik hou vol!! Nadeel is wel dat er geen tijd genomen wordt om te bevoorraden, deels van deze vrouwen krijgen bevoorrading onderweg door hun team, ik probeer telkens mijn drinkbus te vullen een paar repen te pakken en dan terug aan te sluiten, maar dit is zwaar.. Door een stuk wortelrijden door het bos, valt mijn ketting eraf, en daar gaat mijn groepje ik krijg het gat niet meer dicht, en na deze technische passage van 15 km over de wortels te dokkeren doen mijn armen enorm pijn, ik besluit de laatste 50 km alleen te rijden, maar dat scheelt wel veel in tijd, de eerste 80 km had ik nog een gemiddelde van 21.. in totaal heb ik slechts 7 minuten stilgestaan op en etape van meer dan 120 km... Bij de aankomst staan er broodjes met gerookte zalm op ons te wachten, hmmm!!! dat maakt je dag weeral goed. Maar zoals dagelijkse gewoonte moet het pleps zijn fietske zelf gaan afspuiten en kuisen, en in dit koude weer is dat geen pretje, na 45 Minuten aanschuiven ben ik volledig bevroren, het gevoel is volledig uit mijn handen...

Bad Steben - Schöneck - 99,86 km - 2070 hm - tijd 5:53 - gem 16,97 - plaats 18

Dit was voor mij absoluut de zwaarste, volledig verzuurd van gisteren probeer ik te overleven... maar ik ben gelukkig niet alleen :-)

Een dagbeschrijving uit deze week: Na een nachtje slapen in een sporthal met zo'n 150 man (en het zijn vnl mannen) op een veel te dun matteke, op een sportvloer die meegeeft wat geweldig is om te volleyballen maar niet telkens er iemand opstaan om te plassen je meewiegt. De eerste staan om half 6, 6 uur op????? Ontbijt is pas om 7 uur.. Ontbijt is altijd goed in orde, daarna nog een half uurtje liggen op de slaapzak, aankleden, pot broekzalf bij de hand, alles inpakken, bagage in de camion en ons naar de start begeven. Aldaar minstens een half uur in startbox klaarstaan, kou, nat... muziek 'high way to hell' het startschot!!! sprinten de eerste 20 km om een goede plaats te hebben, de benen volledig opblazen, puffen, zwaar, weeral TE overmoedig, effe recupureren, AARDBEIENTAART aan de bevoorrading (was éénmalig), vlammen, elke dag minsten een keer over de 70 km/u, vandaag zelfs op een offroad gravelpadje, 1 meter achter mijn voorganger, gene schrik meer om te vliegen, tis al een gewoonte geworden... aankomen, zoveel mogelijk broodjes verorberen, drinken, drinken!!! bevriezen aan de afspuitstand, op zoek naar het kampplaats dat telkens ergens 2 à 3 km HOGER ligt, blij dat we er weer geraakt zijn, soms koude douche, al die modderkleren uitwassen met de hand, plekje zoeken, benen masseren (zelf) effe relaxen & pastaparty, in begin heel lekker, maar nu kan ik gene pasta meer zien of rieken...

Schöneck - Oberwiesenthal - 78,39km - 1873hm - tijd 4:40 - gem 16,86 - plaats 20

Wondermooie etappe!!! prachtige klim op het einde, afdaling langs ski-piste, paar mooie singletracks, een lelijk accident onderweg :-( Maar zelf gelukkig nog steeds overeind gebleven ondanks de modder de wortels en soms toch wel technische stukjes, en af en toe afstappen...

Oberwiesenthal - Seiffen - 81,13 km - 779 hm - tijd 4:14 - gem 19,16 - plaats 13

Vandaag ga ik knallen, ik doe een poging om top 15 te rijden!! En yes geslaagd, de laatste lange klim rij ik tot mijn grote verbazing de 4 vrouwen er gewoon losjes af!!! Heerlijk gevoel nog 10 standhouden, maximumsnelheid gehaal van 74 op de weg, nog een laatste stukje klimmen @ 20% één kilometer voor het einde, champagne en de finish bereikt!!!

Totaal trans Germay
660,61 kilometer
14854 hoogtemeters
36:21 uren op de fiets
17,81 totaal gemiddeld inclusief pauzes
20 = eindranking

Wat me vooral is bijgebleven:

- De duitsers zijn echt mtb-liefhebbers, of beter gezegd zotten, overal stonden ze ons aan te moedigen... telkens als ik binnen reed had ik het gevoel bij de top 3 te zijn, applaus gejuig, ook bij slecht weer. Ook de passages door de dorpjes, geweldig, in passant een tandje groter schakelen om de supporters tevreden te stellen!!!

- 's Nachts op staan om te plassen: één nacht had ik het echt zwaar ik nam de trap naar beneden, maar de wc was op slot, dus moest ik op zoek naar een andere wc, die bleek 2 trappen hoger te zijn, amper geraakte ik daar, tussendoor zelfs even moeten pauzeren, zo' veruurde benen...

- 2 Belgen op het podium!! Bij de masters Hans Planckaert en de senior masters Rudi Geentjens, allebei een tweede plaats!

Raid des Hautes Fagnes

Gisteren nog eens een uitspatting op de mountainbike. Met een bang en klein hartje reed ik richting Malemedy. Dit vooral omdat ik na de LCMT (vierdaagse mtb eind mei) niet meer op mijn fiets had gezeten wegens de examendrukte.
Temporiseren was dus de boodschap! Ik stond in box 2 en het vertrek was onmiddellijk de muur van Malmedy, rustig naar boven peddelen om de spieren niet meteen op te blazen. Verder was het een geweldig parcours, echt om duimen en vingers af te lekken, stevige klimmen wisselde snel af met pittige, technische en snelle afdalingen, stukjes vlammen, enfin ne mix waar je als mountenbiker allen maar van kan dromen. Helaas het noodlot treed toe.. Eerst een duikel over kop, omdat ik een trage afdaler voorbij wil steken op een stukje waar er verborgen stenen lagen :-( maar niks aan de hand, of toch een beetje later kom ik tot de conclusie dat mijn derailleurwieltje volledig geblokkeerd zit, na hulp te zoeken, foefelen, krijgen we er nog geen beweging in, dan maar verder trappen met een volledig geblokkeerd wieltje tot aan de volgende bevoorrading, zo'n dikke 15 km, dubbel zo hard trappen om de helft zo snel te rijden, ik was juist super goed bezig, en voelde me na dik 43 km nog zo fris als iets en zat toch nog goed tss de massa... helaas daar gaat al mijn goede energie... bij de volgende bevoorrading nog maar eens dik 20 minuten aan mijn fiets gesleuteld en daar krijg ik een wieltje van iemand, Rob is zo vriendelijk om dat te monteren en ik kan weer verder... de goesting is iets minder op dat moment omdat het al vrij laat is en ik nu, na twee stops van 20 minuten en dik 15 km aan halve tempo te rijden en dubbele energie, helemaal achteraan bengel, toch zeker dik uur verloren... Maar de benen voelde nog goed dus met nog 55 km te gaan, vol de gas opengedraaid om iets van de verloren tijd goed te maken.. wederom een adrenalinestoot die me een tweede spectaculaire val bezorgd.. ik kan net niet op tijd stoppen voor een bocht naar links, duik den dieperik in, ongeveer 2 m, en bij het rechtkomen zie ik dat mijn fiets ter hoogte van het pad mooi in een spar hangt te wachten, dus niet treuzelen en verder trappen. Vanaf nu doe ik het wat rustiger aan. Bij klim 4 voel ik dat het beste eraf is ( klim 4 is de vierde laatste klim) een kort stukje te voet, en ook bij klim drie is het heavy, de voorlaatste daarentegen rijdt ik weer goed op, misschien het feit dat daar een paar lijkjes naar bovenstappen, die me weer wat extra energie geven. Op het einde nog een prachtige afdaling met trappen, echt zàlig, maar daar wordt ik gehinderd, ik hang echt in het wiel van mijn voorganger, normaal doe ik dat nooit maar op het einde gebeurt dat soms, bleek het toch Brecht te zijn zeker. Enfin ik haal uiteindelijk toch de finish en ben ongelooflijk blij met dit geweldige parcours, misschien wel de mooiste ooit in eigen land, en de organisatie was echt top! Verkeerd rijden was onmogelijk en de bovaarradingen echt lekker en veel, 6 op de lange afstand! Dus ikke content toch een 115 km en een 2800 hm gereden!! Ik heb voor de gelegenheid is uitgezocht hoeveel ne mens drinkt; +- 0,5 liter per bevoorrading en 3 drinkbussen tot de laatste druppel leeg, is zo'n 4,5 liter voornamelijk grenadine met water, en eigenlijk is dat nog te weinig, thuis voor het slapen gaan nog een halve liter water gedronken, en 's nacht opgestaan om nog een te drinken..
Ah ja de uitslag net bekeken; ik ben dus laatste vrouw, van de 5 uitrijdende vrouwen, drie opgaves... zonder pech mss 4 of 3?? who knows?

Grrrr...

Verdomme!!! WOEDEND, RAZEND was ik vanmorgen toen ik zo mijn fiets terug vond... Inderdaad iemand vond het leuk om mijn zadel deze nacht te stelen. Ik stond op punt te vertrekken naar de bib en te voet is dat toch al snel een dikke 30 minuten stappen, met de auto zowat onmogelijk omdat het markt is... dus de enige oplossing was dan maar zonder zadel tot daar trappen:

Het volgende wat ik daar toch even over kwijt wil:

1. Ik word aangestaard alsof ik net een fiets gestolen heb, kan ik er aan doen dat je zonder zadel snel fietst en dat het wellicht aardig overkomt.

2. Vermoeiend en onpractisch zonder zadel , komt er dan nog is bij dat de bus achter mijn hielen zat, ik plots moest remmen en weer optrekken, en dat op mijn slefferkes en zonder zadel geeft tot gevolg dat ik met volle kracht van mijn trapper schuif, mijn scheenbeen een serieuze 'doef' maakt tegen mijn trapper en vervolgens het vel van mijn scheenbeen geschraapt wordt tot aan mijn enkel... pijnlijk en weg estethiek!

3. De macht der gewoonte: met een geweldige zwier over mijn 'denkbeeldig' zadel stap ik op mijn fiets terwijl ik gewoon maar even mijn been moet opheffen -> geeft een vrij belachelijk gevoel.

Conclusie: Ik mis mijn zadel, ondanks het feit dat ik er dikwijls op gevloekt hebt als het geregend had, dat zadel kon gemakkelijk twee dagen nat blijven met steeds de onprettige natte kont tot gevolg. Maar lastiger wordt het om een nieuw te vinden aangezien mijn fietske 140 euro gekost heeft 5 jaar geleden wil ik er vooral geen 'duur' zadel op zetten dan de waarde van mijn huidige fiets. Boekhoudkundig kan ik zelfs zeggen dat hij volledig is afgeschreven, en ik vrees dat de meerwaarde die hij nog heeft de waarde van mijn zadel zal zijn. Enfin moest er binnenkort iemand zijn zadel kwijt zijn, ik was daarvoor zadelloos en bedankt!!

Eindelijk...

TIJD!!! Om weer wat leuke dingen te ondernemen. Tijdens het jaar wordt het steeds moeilijker om werk, school en bijkomende activiteiten te combineren, maar de ideeën broeien en het wordt tijd om daar enkele van te realiseren.
Deze namiddag, na mijn laatste examen en een uitgebreid terrasje heb ik voor het eerst dit jaar mijn rollerblades weer vanonder het stof gehaald...
Een fantastisch parcours langs de dijken van Rumst, Walem, Terhagen, Boom, Heindonk en terug naar Mechelen.

Langs de vijvers van Battenbroek waar er altijd wel een aantal waterskiërs te spotten zijn.

Enekele restanten van het hevige onweer van enkele weken geleden.

Voor de liefhebbers; 'den dijk' tussen Terhagen en Boom is volledig vernieuwd!! Als rollerblader is het enorm belangrijk om een goed 'rollend' wegdek te hebben zonder al te veel hindernissen. De intentie was om rustig aan een beetje te genieten van de herwonnen vrijheid, fotootjes nemen.. Maar dit stukje, man man man!!! de gas volledig opengedraaid en zo hard als ik kon mijn vierwielers over de verniewde asvalt laten glijden, FANTASTISCH STUK!!!

Aan de kade in Boom het Memoraal van Robert Vekemans voor zijn rol bij de bevrijding van Boom op 4 september 1944.

De jachthaven van Klein - Willebroek.

Avondzon vanop de wandelbruggen bij de drie rivieren.